พระเยซูได้สั่งสาวกของพระองค์ว่า”เจ้าทั้งหลายจงออกไปทั่วโลกประกาศข่าวประเสริฐแก่มนุษย์ทุกคน ผู้ใดเชื่อและรับบัพติสมาแล้วผู้นั้นจะรอด แต่ผู้ใดไม่เชื่อจะต้องปรับโทษ”(มก.16:15-16) การประกาศข่าวประเสริฐจะทำให้บางคนเชื่อ ไม่ใช่ทุกคนจะเชื่อ ผู้ประกาศไม่รู้ล่วงหน้าว่าใครจะเชื่อบ้าง แต่การประกาศจะทำให้
“จิตใจก็เป็นตัวล่อลวงเหนือกว่าสิ่งใดทั้งหมด มันเสื่อมทรามอย่างร้ายทีเดียว ผู้ใดจะรู้จักใจนั้นเล่า”(ยรม.17:9) เราสามารถถูกหลอกลวงด้วยใจของเราเอง ทำให้การวินิจฉัยตนเองคลาดเคลื่อนจากความจริงโดยไม่รู้ตัว มี2อย่างที่จะช่วยได้คือ
เมื่อ อ.เปาโลกล่าวถึงการเป็นผู้รับมอบฉันทะหรือเป็นผู้อารักขาสิ่งล้ำลึกของพระเจ้า (1คร.4:1) ท่านหมายถึงการรักษาและเผยแพร่ความจริงแห่งข่าวประเสริฐที่ท่านได้รับการสำแดงจากพระเจ้าเป็นความล้ำลึกที่ปิดบังไว้ยาวนาน อ.เปาโลได้กล่าวถึงการเปิดเผยนี้
ความเชื่อคือความแน่ใจในสิ่งที่เราหวังไว้ เป็นความรู้สึกมั่นใจว่าสิ่งที่ยังไม่ได้เห็นนั้นมีจริง (ฮบ.11:1) นิยามของความเชื่อทำให้เห็นได้ว่าความเชื่อเป็นเรื่องที่อยู่เหนือเหตุผล ไม่ใช่ว่าไม่มีเหตุผล แต่มันไปไกลกว่าเรื่องเหตุผล
ค่านิยมของคริสตจักรใจสมานคือสมาชิกทุกคนเป็นผู้รับใช้พระเจ้าอย่างเต็มที่ คือเป็นผู้รับมอบฉันทะจากพระเจ้า ไม่ใช่ผู้รับใช้เต็มเวลาเท่านั้นที่รับใช้อย่างเต็มที่ ไม่ว่าท่านจะอยู่ในอาชีพใด
ค่านิยมข้อแรกของคริสตจักรใจสมานคือ จงรักภักดีต่อพระเยซูคริสต์และต่อคริสตจักร เพราะการเป็นสาวกของพระเยซูคริสต์จะต้องมีคุณสมบัติดังกล่าว พระเยซูตรัสว่า..
การเป็นผู้รับมอบฉันทะมีหน้าที่ในการสนับสนุนและปกป้องมาตรฐานของศีลธรรมตามที่ระบุไว้ในพระคริสตธรรมคัมภีร์ เรื่องหนึ่งที่อยากเน้นในช่วงใกล้วันวาเลนไทน์คือเรื่องการรักษาความบริสุทธิ์ทางเพศ(ไม่มีเพศสัมพันธ์)จนกว่าจะถึงวันแต่งงาน
การเป็นผู้รับฉันทะเกี่ยวข้องกับการรับใช้พระคริสต์ในการเป็นพยานเพื่อพระองค์ ทุกคนที่ได้รับชีวิตใหม่ มีประสบการณ์กับพระองค์ในการเปลี่ยนแปลงชีวิต มีฉันทะในการแบ่งปันเรื่องราวดังกล่าวให้คนอื่นได้รู้
สังคมปัจจุบันมีความรู้และข้อมูลข่าวสารมากมายที่หลั่งไหลออกมาเหมือนสายน้ำไม่ขาดสาย มากจนไม่มีใครสามารถตามได้ทัน
การเป็นผู้รับมอบฉันทะคือการได้รับความไว้วางใจให้ดำเนินการบางอย่างให้สำเร็จเรียบร้อย ดังนั้นผู้รับมอบฉันทะจึงต้องมีสำนึกในความรับผิดชอบและมีความตั้งใจที่จะทำหน้าที่ให้สำเร็จตามที่ได้รับมอบหมาย
เมื่อวานนี้เป็นวันเด็กแห่งชาติ เด็กเป็นทรัพยากรที่มีค่ามากของประเทศและคริสตจักร เด็กคือผู้ที่จะเป็นกำลังสำคัญในอนาคต ภาษิตจีนกล่าวว่า”ต้นไผ่อ่อนจะขึ้นตรงได้ต้องมีต้นไผ่แก่ห้อมล้อมไว้”
เวลาในชีวิตของแต่ละคนได้รับมาฟรีๆ เป็นของประทานจากพระเจ้า บางทีเราก็เลยไม่ได้คิดถึงคุณค่าของมันอย่างที่ควร จนเมื่อมันใกล้จะหมดลง เมื่อเราตระหนักว่าอีกไม่กี่ปีเราคงต้องจากโลกนี้ไป เราจึงเริ่มรู้สึกตัวว่าเวลาในชีวิตมีค่ามากเพียงไร
