เฮ….เฮ ….
เสียงของคนหมู่มากในสนามฟุตบอล กำลังเชียร์ทีมฟุตบอลที่เขาชื่นชม .. เสียงเฮ…เฮ… จากหัวใจที่เป็นหนึ่งเดียวของแฟนบอล ทำให้นักฟุตบอลเองมีกำลังใจ มีความสุข มีกำลังที่จะเล่นต่อสุดชีวิต….
ลองเทียบกับสนามฟุตบอลที่คนดูนั่งนิ่ง ๆ เหมือนรูปปั้น มองลูกฟุตบอลถูกเตะไปมาในสนามโดยไม่มีเสียงเชียร์สักนิด ไม่มีเสียงบอกความดีใจเมื่อบอลเข้าประตู นักฟุตบอลจะรู้สึกอย่างไร
คล้าย ๆ กัน… เมื่อเราเข้ามานมัสการพระเจ้าในคริสตจักร รวมกับพี่น้องที่มีความเชื่อในพระเยซูคริสต์ … เราไม่ได้นั่งเฉย ๆ ฟังคนอ่านพระคำ นั่งเฉย ๆ ดูนักร้อง ร้องให้ฟัง แม้จะมีเวลานิ่งเพื่อแสดงความยำเกรงพระเจ้า แต่การที่เราจะมีส่วนในการส่งเสียงแสดงความสดชื่นที่เรามีพระองค์ ได้ออกเสียงบอกพระองค์ว่า เรารักพระองค์ ชื่นชม ขอบคุณ นั่นคือเรากำลังสรรเสริญ บอกให้กันและกันรับรู้ถึงองค์พระเจ้า
ใช่…เรามาคริสตจักร เพื่อฉลองความยิ่งใหญ่ องค์พระเจ้าผู้ทรงสร้าง … พระเจ้าผู้ประทับในสวรรค์ และประทานแผ่นดินให้แก่มนุษย์
* คือผู้ที่ควรรับการสรรเสริญอย่างตระการตา โอ่อ่า ทรงพลัง
เมื่อมหากษัตริย์ทรงครอบครอง ประทานทุกสิ่งที่ดีให้กับคนของพระองค์ ทรงให้ทั้งชีวิตพระบุตรของพระองค์ แล้วมนุษย์ที่ได้รับชีวิต ได้รับทุกสิ่งจากพระองค์
เราจะปิดปาก นิ่ง ไม่ใยดี เฉยเมย อยู่ได้อย่างไร
เราไม่มีอะไรจะตอบแทนพระเจ้าให้สมควรกับพระองค์ได้
แต่เมื่อประทานความคิดให้เรา เราคิดยกย่องพระองค์สิ
เมื่อประทานร่างกายให้เรา เรายกมือขึ้นเชิดชูพระองค์ได้ เรากระโดด เราเชียร์พระองค์
เมื่อประทานเสียงให้เรา เราร้องเพลงสรรเสริญพระองค์ได้
เวลาที่ คนของพระองค์มารวมตัวกัน รวมใจกัน รวมกำลังสุดหัวใจ รวมเสียงเป็นหนึ่งเดียว สรรเสริญนมัสการร่วมกันในที่ประชุมแห่งความเชื่อ
