“เชื่อมั่นในฤทธิ์อำนาจของข่าวประเสริฐ”
อ.เปาโลเชื่อมั่นในฤทธิ์อำนาจของข่าวประเสริฐว่าสามารถที่จะช่วยทุกคนให้ได้รับความรอด ไม่ว่าจะเป็นชนชาติใดก็ตาม( รม.1:16) ดังนั้นอ.เปาโลจึงไม่อายในการประกาศข่าวประเสริฐไม่ว่าจะอยู่ที่ใดก็ตาม
“ความใฝ่ฝันที่ไม่มีวันเป็นจริง”
ความใฝ่ฝันที่ไม่มีวันเป็นจริงอยู่ในใจของคนมากมายทุกวันนี้ บางคนอยากมีชีวิตที่ยืนยาวแต่ไม่อยากแก่ บางคนอยากมีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงแต่นอนดึกเป็นประจำและไม่ยอมออกกำลังกาย..
“ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันในการรับใช้”
ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันในการรับใช้เพื่อให้ข่าวประเสริฐได้แพร่กระจายไปสู่คนในสังคมให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในคริสตจักรยุคแรก ผู้เชื่อทุกคนที่ความกระตือรือร้นในการเป็นพยานถึงความจริงแห่งข่าวประเสริฐ ไม่ว่าจะทำงานอยู่ในอาชีพใดก็ตาม ทุกคนถือว่าเป็นหน้าที่รับผิดชอบที่จะต้องประกาศเป็นพยานเรื่องความรอดในพระเยซูคริสต์ พร้อมที่จะเล่าถึงประสบการณ์ชีวิตที่ได้รับการช่วยเหลือ รับการเปลี่ยนแปลงใหม่เมื่อได้ต้อนรับพระเยซูคริสต์เข้ามาในชีวิต ไม่มีใครคิดว่านี่เป็นหน้าที่ของศิษยาภิบาล เป็นหน้าที่ของบรรดาผู้รับใช้เต็มเวลาในคริสตจักร
“จงขอด้วยความเชื่อในพระเจ้า”
“และการอธิษฐานด้วยความเชื่อจะช่วยให้ผู้ป่วยรอดชีวิต และองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงโปรดให้เขาหายโรค- – -“(ยก.5:15)
“วันแม่”
วันแม่แห่งชาติก็เวียนมาอีกครั้งหนึ่งซึ่งปีนี้ตรงกับวันอาทิตย์ คริสตจักรต่างๆจึงจัดงานวันแม่ขึ้นในวันนี้ สิ่งที่ลูกๆทุกคนที่เป็นคริสเตียนอยากเห็นคือคุณแม่ได้รับเชื่อในพระเยซูคริสต์ เพื่อให้แม่ได้รับสันติสุขและชีวิตยืนยาวด้วยสุขภาพที่แข็งแรง สิ่งที่แม่ที่เป็นคริสเตียนทุกคนอยากเห็นคือลูกๆได้มารับเชื่อในพระคริสต์และอยู่ในทางแห่งความรอดของพระเจ้า นี่เป็นความหวังที่ยิ่งใหญ่เพราะถ้าแม่ลูกเชื่อพระเจ้า ความตายก็ไม่อาจพรากพวกเขาออกจากกันได้ เพราะทุกคนที่เชื่อในพระคริสต์จะได้พบและอยู่ด้วยกันเป็นนิตย์ในแผ่นดินสวรรค์
“ความสามัคคีในการทำงานร่วมกัน”
และเขาตั้งใจจะทำอะไร ก็ทำได้ทั้งนั้น”(ปฐก.11:6) นี่เป็นการบรรยายถึงความสามัคคีในการทำงานร่วมกันของมนุษย์ในการสร้างหอบาเบล เป็นการตอกย้ำความจริงว่าความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันของมนุษย์ในการทำงานสามารถก่อให้เกิดผลอย่างมหัศจรรย์ได้ เมื่อไม่นานนี้ประเทศไทยก็ได้เกิดเหตุการณ์ที่น่าอัศจรรย์คือการช่วยเหลือเด็กนักฟุตบอลทีมหมูป่า 12 คนและโค้ช 1 คนออกจากถ้ำลึก มันเป็นงานที่ยากและอันตรายอย่างยิ่ง แต่ในที่สุดก็ทำได้สำเร็จ
“การถวาย”
ถึงแม้ว่าจะมีคำท้าทายจากพระเจ้าในเรื่องของการถวายสิบลดหรือทศางค์ (มลค.3:10-12) โดยพระองค์สัญญาว่าจะเทพระพรอย่างล้นไหลมาให้กับผู้ที่รับคำท้าทายของพระองค์ ก็ยังมีคริสเตียนหลายคนลังเลใจที่จะรับคำท้าจากพระเจ้าในเรื่องนี้ อุปสรรคที่สำคัญมีสองอย่างคือ ความกลัวและความเสียดาย ความกลัวเกิดจากการคิดคำนวณว่ารายรับอาจจะไม่พอกับรายจ่าย ถ้าต้องถวายสิบลดก็จะยิ่งมีน้อยลงไปอีก จึงกลัวว่าจะขัดสนไม่พอใช้จ่าย ดังนั้นจึงไม่กล้ารับคำท้าของพระเจ้า เพราะไม่เชื่อใจว่าพระเจ้าจะรักษาคำพูดของพระองค์ ถ้าถวายแล้วพระเจ้าไม่ทำตามสัญญา เราก็แย่ ใครจะรับผิดชอบ ดังนั้นสำหรับบางคนที่ไม่ถวายสิบลดก็เพราะขาดความเชื่อในพระคำของพระเจ้า
“การส่งต่อความเชื่อ”
การส่งต่อความเชื่อจากรุ่นสู่รุ่นเป็นเรื่องที่สำคัญอย่างยิ่ง เพราะคนแต่ละรุ่นมีเวลาที่จำกัดในโลกนี้ ถ้าไม่ส่งต่อความเชื่อในพระเจ้าให้คนรุ่นใหม่ พวกเขาก็คงมีแต่ศาสนาและประเพณีปฏิบัติในเรื่องของพระเจ้า แต่ขาดความเชื่อที่มีพลัง ความเชื่อที่มีชีวิต เรื่องทำนองนี้ได้เกิดขึ้นกับคริสตจักรในยุโรปหลายประเทศ ในอดีตประชากรในประเทศเหล่านั้นมีความเชื่อศรัทธาในพระเจ้าเกือบทั้งประเทศ การเข้าโบสถ์เพื่อนมัสการพระเจ้าในวันอาทิตย์เป็นเรื่องที่ถือปฏิบัติกันทั่วประเทศ แต่ปัจจุบัน
“การประกาศข่าวประเสริฐและการสร้างผู้เชื่อ”
คริสตจักรบางแห่งจะเน้นการจัดกิจกรรมพิเศษต่างๆเพื่อดึงดูดให้สมาชิกเข้าร่วมกิจกรรม ทำให้มีบรรยากาศคึกคักตื่นเต้นเร้าใจอยู่เสมอ แต่การทำเช่นนั้นทำให้ต้องใช้เวลาไปกับการจัดเตรียมทำกิจกรรมจนกระทั่งไม่มีเวลาทุ่มเทในการเลี้ยงดูผู้เชื่อใหม่แบบตัวต่อตัวเพื่อวางรากฐานแห่งความเชื่ออย่างต่อเนื่อง ผลเสียที่ตามมาคือผู้เชื่อใหม่จะอยู่ชั่วขณะหนึ่งแล้วก็หลุดหายไปจากคริสตจักร ขาดคนที่จะติดตามเยี่ยมเยียนเพราะกำลังหลักของผู้นำต้องถูกดึงตัวไปเตรียมกิจกรรมต่างๆของคริสตจักร
“ร่วมสามัคคีธรรมในกลุ่มพัฒนาชีวิต”
“คนที่ปลีกตัวไปจากผู้อื่นจงใจกระทำตามใจตนเอง และค้านคติแห่งสติปัญญาทั้งหลาย”(สภษ.18:1) พระเจ้าทรงสร้างมนุษย์ให้อยู่ร่วมกันเป็นครอบครัว เป็นชุมชน แต่ปัจจุบันนี้มีคนไม่น้อยที่มีพฤติกรรมแยกตัวอยู่โดดเดี่ยว ความเป็นส่วนตัวเป็นอะไรที่คนเหล่านี้หวงแหนและถือว่าสำคัญยิ่ง เขาได้พัฒนาเป็นวิถีชีวิตของเขา มันสุขสบายและไม่มีปัญหามากมายที่เกิดจากการคบหาและมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น แต่พระคำพระเจ้าระบุชัดเจนว่าเป็นวิถีชีวิตที่ไม่ฉลาด เป็นการแยกตัวเองออกไปและนำสู่ชีวิตที่ไม่เป็นไปอย่างที่พระผู้สร้างออกแบบไว้ โดยเฉพาะคนที่บังเกิดใหม่ในพระคริสต์ ชีวิตใหม่จะพัฒนาเติบโตอย่างสมดุลย์ไม่ได้เลยถ้าคนๆนั้นแยกตัวอยู่โดดเดี่ยว