“ความสามัคคีในการทำงานร่วมกัน”

และเขาตั้งใจจะทำอะไร ก็ทำได้ทั้งนั้น”(ปฐก.11:6) นี่เป็นการบรรยายถึงความสามัคคีในการทำงานร่วมกันของมนุษย์ในการสร้างหอบาเบล เป็นการตอกย้ำความจริงว่าความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันของมนุษย์ในการทำงานสามารถก่อให้เกิดผลอย่างมหัศจรรย์ได้ เมื่อไม่นานนี้ประเทศไทยก็ได้เกิดเหตุการณ์ที่น่าอัศจรรย์คือการช่วยเหลือเด็กนักฟุตบอลทีมหมูป่า 12 คนและโค้ช 1 คนออกจากถ้ำลึก มันเป็นงานที่ยากและอันตรายอย่างยิ่ง แต่ในที่สุดก็ทำได้สำเร็จ

“การถวาย”

ถึงแม้ว่าจะมีคำท้าทายจากพระเจ้าในเรื่องของการถวายสิบลดหรือทศางค์ (มลค.3:10-12) โดยพระองค์สัญญาว่าจะเทพระพรอย่างล้นไหลมาให้กับผู้ที่รับคำท้าทายของพระองค์ ก็ยังมีคริสเตียนหลายคนลังเลใจที่จะรับคำท้าจากพระเจ้าในเรื่องนี้ อุปสรรคที่สำคัญมีสองอย่างคือ ความกลัวและความเสียดาย ความกลัวเกิดจากการคิดคำนวณว่ารายรับอาจจะไม่พอกับรายจ่าย ถ้าต้องถวายสิบลดก็จะยิ่งมีน้อยลงไปอีก จึงกลัวว่าจะขัดสนไม่พอใช้จ่าย ดังนั้นจึงไม่กล้ารับคำท้าของพระเจ้า เพราะไม่เชื่อใจว่าพระเจ้าจะรักษาคำพูดของพระองค์ ถ้าถวายแล้วพระเจ้าไม่ทำตามสัญญา เราก็แย่ ใครจะรับผิดชอบ ดังนั้นสำหรับบางคนที่ไม่ถวายสิบลดก็เพราะขาดความเชื่อในพระคำของพระเจ้า

“การส่งต่อความเชื่อ”

การส่งต่อความเชื่อจากรุ่นสู่รุ่นเป็นเรื่องที่สำคัญอย่างยิ่ง เพราะคนแต่ละรุ่นมีเวลาที่จำกัดในโลกนี้ ถ้าไม่ส่งต่อความเชื่อในพระเจ้าให้คนรุ่นใหม่ พวกเขาก็คงมีแต่ศาสนาและประเพณีปฏิบัติในเรื่องของพระเจ้า แต่ขาดความเชื่อที่มีพลัง ความเชื่อที่มีชีวิต เรื่องทำนองนี้ได้เกิดขึ้นกับคริสตจักรในยุโรปหลายประเทศ ในอดีตประชากรในประเทศเหล่านั้นมีความเชื่อศรัทธาในพระเจ้าเกือบทั้งประเทศ การเข้าโบสถ์เพื่อนมัสการพระเจ้าในวันอาทิตย์เป็นเรื่องที่ถือปฏิบัติกันทั่วประเทศ แต่ปัจจุบัน