ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันในคริสตจักรจะได้รับการหล่อเลี้ยงเมื่อทุกคนตระหนักถึงความเหมือนกันที่แต่ละคนมีอยู่ในชีวิตของการเป็นสาวกของพระเยซู นั่นคือการเป็นอวัยวะในกายเดียวกัน การมีพระวิญญาณองค์เดียวกัน การมีความหวังในในความรอดเหมือนกัน การมีความเชื่อเดียวกัน มีองค์พระผู้เป็นเจ้าเดียวกัน รับบัพติสมาเข้าในพระเยซูคริสต์เหมือนกัน มีพระบิดาเดียวกัน ทั้งหมดที่กล่าวมานี้ล้วนแต่เป็นสาระสำคัญยิ่งของพวกเราทุกคน (อฟ.4:4-6) แต่บ่อยครั้งที่เราจดจ่อที่ความแตกต่างของเราจนทำให้ความเหมือนกันที่เรามีอยู่ในพระคริสต์ถูกลบเลือนไป จนก่อให้เกิดการแตกแยกขึ้นในคริสตจักรเหมือนที่เกิดกับคริสตจักรในเมืองโครินธ์
อ.เปาโลต้องเขียนจดหมายไปเตือนสติพวกเขา “ดูก่อนพี่น้องทั้งหลาย ข้าพเจ้าวิงวอนท่านในพระนามพระเยซูคริสต์เจ้าของเรา ขอให้ท่านปรองดองกัน อย่าถือพวกถือคณะ แต่ขอให้ท่านเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน”(1คร.1:10) ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันทำให้คริสตจักรเข้มแข็งและถวายเกียรติแด่พระเจ้า แต่ความแตกแยกทำให้คริสตจักรอ่อนแอ และทำให้บรรยากาศฝ่ายวิญญาณอับเฉา
เป็นหน้าที่ของทุกคนในคริสตจักรที่จะรักษาความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันให้คงอยู่ ขอให้ตระหนักถึงความเหมือนกันที่เป็นสาระสำคัญของชีวิตคริสเตียนดังที่กล่าวไว้ในตอนต้น พระเจ้าสร้างแต่ละคนให้แตกต่างกัน ไม่ใช่เพื่อให้แตกแยกกัน แต่เพื่อให้นำความไม่เหมือนกันมาเสริมซึ่งกันและกัน สิ่งนี้จะเกิดขึ้นได้ด้วยความรักที่มาจากพระเจ้า “แล้วจงสวมความรักทับสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด เพราะความรักย่อมผูกพันทุกสิ่งไว้ให้ถึงซึ่งความสมบูรณ์” (คส.3:14)