สาส์นศบ.(3กพ.19)
การฝึกตนในทางพระเจ้าที่สำคัญอย่างหนึ่งคือการฝึกในเรื่องการอธิษฐาน การอธิษฐานเป็นช่องทางหลักในการที่คริสเตียนติดต่อกับพระเจ้า อ.เปาโลได้เปิดเผยว่ามีการอธิษฐานสองระบบที่ท่านปฏิบัติเป็นประจำในชีวิตส่วนตัวคือ การอธิษฐานด้วยความคิด และการอธิษฐานด้วยใจ(1คร.14:15) หมายความว่าอธิษฐานด้วยภาษาที่เข้าใจได้ และอธิษฐานด้วยภาษาแปลกๆ การพูดภาษาแปลกๆเป็นของประทานที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ให้กับผู้เชื่อ ซึ่งผู้เชื่อทุกคนสามารถขอได้
การอธิษฐานด้วยภาษาแปลกๆเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า”อธิษฐานในพระวิญญาณ”(ยด.20) เป็นการอธิษฐานในระดับของวิญญาณด้วยภาษาฝ่ายวิญญาณที่ไม่ผ่านสมอง ดังนั้นคนอธิษฐานจึงไม่อาจเข้าใจความหมายของภาษาแปลกๆที่ใช้ในการอธิษฐาน แต่ถึงกระนั้นการอธิษฐานด้วยภาษาแปลกๆสามารถทำให้ผู้อธิษฐานรับการเสริมสร้างให้เจริญขึ้น(1คร.14:4) \
ด้วยเหตุนี้อ.เปาโลจึงใช้การอธิษฐานในภาษาแปลกๆร่วมไปกับการอธิษฐานในภาษาที่เข้าใจได้ ผู้ที่พูดภาษาแปลกๆได้ควรใช้ภาษาแปลกๆในการอธิษฐานส่วนตัวควบคู่กับการอธิษฐานเป็นภาษาไทย การทำเช่นนั้นจะช่วยให้เกิดการพัฒนาด้านความคิดจิตใจและด้านจิตวิญญาณควบคู่กันไป การอธิษฐานเป็นประจำทุกวันและทูลเสนอเรื่องราวทุกอย่างที่อยู่ในความคิดจิตใจ และมีเวลาสงบนิ่งฟังเสียงของพระวิญญาณตรัสในจิตใจ จะทำให้จิตใจได้รับการเสริมกำลัง และความสัมพันธ์กับพระวิญญาณจะใกล้ชิดมากขึ้น ส่งผลให้ชีวิตฝ่ายวิญญาณเติบโตมากขึ้น