สาส์นศบ. 16 ตุลาคม 2016
“—ด้วยเหตุที่ท่านมีความเชื่อในองค์พระเยซูคริสต์เจ้าของเรา—จงอย่าลำเอียง”(ยก.2:1) สังคมที่เน้นเรื่องวัตถุนิยมจะเห็นคุณ
ค่าของคนแตกต่างกัน คนรวยจะมีคุณค่ามากกว่าคนจน ได้รับการปฏิบัติที่ดีกว่าคนจน เรื่องนี้เป็นธรรมดาสำหรับสังคมทั่วไปของโลกนี้ แต่ค่านิยมนี้ก็แทรกซึมเข้ามาในคริสตจักรด้วย ซึ่งไม่ควรจะเกิดขึ้นอย่างยิ่ง เพราะพระคำพระเจ้าสอนชัดเจนว่าทุกคนมีค่าในสายพระเนตรพระเจ้า ไม่ได้ขึ้นกับฐานะทางการเงิน การดูถูกคนจนก็เป็นการทำผิดพระบัญญัติที่ว่าให้รักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง ผู้เชื่อควรตระหนักว่าพระเจ้าทรงมีความเมตตากรุณาแก่ทุกคนไม่ว่าจะร่ำรวยหรือยากจนทางวัตถุ แท้จริงพระคำพระเจ้ากล่าวว่าคนยากจนเป็นคนที่มั่งมีในความเชื่อ (ยก.2:5)
อย่าลืมว่าพระเยซูใช้เวลาอยู่ท่ามกลางคนยากจนมากกว่าคนรวย เพราะพระองค์ไม่ได้แบ่งแยกคนด้วยฐานะทางสังคม พระองค์ไม่ได้ปฏิเสธคนร่ำรวย จะเห็นว่าพระองค์สนทนากับเศรษฐีหนุ่มที่มาหาพระองค์(มธ.19:16-22) พระองค์ไม่ได้โน้มน้าวใจให้เศรษฐีหนุ่ม
บริจาคทรัพย์ให้กับพระองค์เพื่อจะได้รับชีวิตนิรันดร์ แต่บอกให้บริจาคทรัพย์แก่คนยากจน คนจนตอบสนองต่อข่าวประเสริฐได้ง่ายกว่าและเร็วกว่าคนรวย ความร่ำรวยทำให้คนยึดติดกับเงินทองและเกิดความโลภ ซึ่งเป็นอุปสรรคในการเชื่อวางใจในพระเยซูคริสต์ พระเยซูตรัสว่า”ตัวอูฐจะรอดรูเข็มก็ง่ายกว่าคนมั่งมีจะเข้าในแผ่นดินของพระเจ้า”(มธ.19:24)
ในคริสตจักรต้องไม่มีความลำเอียงในการปฏิบัติไม่ว่าจะเป็คนจนหรือคนรวย เราต้องรักซึ่งกันและกันด้วยความรักที่มาจากพระเจ้า