“ดูเถิด คนเหล่านี้เป็นชนชาติเดียว มีภาษาเดียว นี่เป็นเพียงเบื้องต้นของสิ่งที่เขาจะทำ และเขาตั้งใจจะทำอะไร ก็ทำได้ทั้งนั้น”(ปฐก.11:6)
นี่เป็นคำตรัสของพระเจ้าเกี่ยวศักยภาพที่มีอยู่ในมนุษย์ เขาตั้งใจจะทำอะไรก็ทำได้ทั้งนั้น ดังนั้นจึงมีการพูดเพื่อสร้างความเชื่อมั่น สร้างกำลังใจให้คนเรากล้าที่จะเชื่อและกล้าที่จะทำเพื่อปลดปล่อยศักยภาพที่มีอยู่ภายในออกมา และคนมากมายก็พบความสำเร็จอย่างน่าอัศจรรย์ โลกทุกวันนี้พยายามพัฒนาและเน้นศักยภาพที่มีอยู่ในตัวของมนุษย์ ชื่นชมยกย่องคนที่มุ่งมั่นตั้งใจทำให้ความฝันของตัวเองสำเร็จเป็นจริง ซึ่งก็เป็นเรื่องที่น่าชื่นชม แต่สิ่งที่ตามมาคือความหยิ่งทะนงในความสามารถของมนุษย์ด้วยกันจนปฏิเสธพระเจ้า เยาะเย้ยดูหมิ่นคนที่เชื่อวางใจในพระเจ้าว่าเป็นพวกที่น่าขบขัน เป็นพวกที่อ่อนแอและน่าสงสาร พวกมนุษย์นิยมคิดว่าเขาสมารถกำหนดชะตาชีวิตของตัวเองได้ ไม่จำเป็นต้องมีพระเจ้าในชีวิตของเขา ความภาคภูมิใจในความเก่งของตัวเองทำให้เขาไม่เห็นความจำเป็นที่จะต้องพึ่งพระเจ้า แต่เขาหารู้ไม่ว่าแม้เขาจะเก่งสักเพียงใดก็ตาม เขาไม่สามารถเอาชนะความบาปและความเห็นแก่ตัวของเขาได้ เขาไม่สามารถเอาชนะความตาย การพิพากษาและความพินาศในบึงไฟนรกได้ ในนรกจะมีคนเก่ง คนมีชื่อเสียง และคนใหญ่คนโตของโลกนี้มากมายอยู่ที่นั่น ทำไมหรือ? ก็เพราะพวกเขาหัวเราะเยาะให้กับความจริงแห่งข่าวประเสริฐ และคิดว่าเป็นเรื่องเหลวไหลสิ้นดี และคนที่เชื่อเรื่องนี้เป็นคนอ่อนแอและสิ้นคิด “คนที่กำลังจะพินาศก็เห็นว่าเรื่องกางเขนเป็นเรื่องโง่ แต่พวกเราที่กำลังจะรอดเห็นว่าเป็นฤทธานุภาพของพระเจ้า”(1คร.1:18) ดังนั้นให้พวกเราประกาศพระคริสต์ผู้ถูกตรึงที่กางเขนต่อไป เพราะนี่คือความจริงเดียวที่ช่วยทุกคนที่เชื่อให้ได้รับความรอด