“ขอเบิกตาข้าพระองค์ เพื่อข้าพระองค์จะเห็นสิ่งมหัศจรรย์จากพระธรรมของพระองค์”(สดด.119:18)
ทำไมจึงต้องอธิษฐานขอให้พระเจ้าเปิดตาให้เห็นสิ่งมหัศจรรย์ที่อยู่ในพระวจนะของพระเจ้า ทั้งนี้เพราะมีคนจำนวนมากมองไม่เห็นสิ่งที่มีค่าที่อยู่ในพระคำของพระเจ้า จึงได้ละเลยไม่สนใจที่จะใช้เวลาอ่าน ใคร่ครวญอย่างจริงจังสม่ำเสมอ เพราะรู้สึกว่าเสียเวลา ไม่ได้รับประโยชน์คุ้มค่ากับเวลาที่เสียไป น่าเสียดายที่ผู้เชื่อหลายคนขาดสติปัญญาของพระเจ้าทั้งๆที่มีพระคัมภีร์ที่บรรจุพระคำที่เป็นแหล่งสติปัญญาอยู่ใกล้ตัว แต่สติปัญญาเหล่านั้นไม่ได้ถ่ายเทเข้าสู่จิตใจเพราะไม่ได้อ่านและใคร่ครวญพระคัมภีร์ เวลาส่วนใหญ่กลับใช้ไปกับการฟังและการรับรู้ข้อมูลของโลกนี้ อาจจะได้สติปัญญาของโลกนี้ แต่ขาดสติปัญญาจากพระเจ้า ส่วนผู้ที่สนใจในการอ่านใคร่ครวญพระคำพระเจ้าจะได้รับสติปัญญาและความเข้าใจที่มาจากพระเจ้า “เพราะพระเจ้าประทานปัญญา ความรู้และความเข้าใจมาจากพระโอษฐ์ของพระองค์”(สภษ.2:6)
การขาดสติปัญญาและความรู้และความเข้าใจที่มาจากพระเจ้าเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้คริสเตียนถูกล่อลวงให้ตัดสินใจผิด ตกหลุมหรือติดกับดักที่มารวางไว้ มีปัญหาตามมามากมาย บางคนก็โกรธพระเจ้าและโทษพระองค์ว่าไม่คุ้มครอง ไม่ปกป้อง “เมื่อความโง่ของคนใดนำความพินาศมาถึงเขา ใจของเขาก็เกรี้ยวกราดต่อพระเจ้า”(สภษ.19:3) จงจัดเวลาทุกวันในการอ่านและใคร่ครวญพระวจนะพระเจ้า เพื่อท่านจะมีจิตใจที่มีสติปัญญาจากพระเจ้าเพิ่มขึ้นทุกวัน