“เพราะว่าข้าพเจ้าไม่มีความละอายในเรื่องข่าวประเสริฐ เพราะว่าข่าวประเสริฐนั้นเป็นฤทธิ์เดชของพระเจ้า เพื่อให้ทุกคนที่เชื่อได้รับความรอด—“(รม.1:16)
ฤทธิ์เดชของพระเจ้าที่สำแดงทางข่าวประเสริฐยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง เพียงแต่ฤทธิ์เดชนั้นจะสำแดงออกเมื่อมีคนเชื่อ ไม่ว่าคนๆนั้นจะเป็นชนชาติใดก็ตาม จะมีฐานะทางสังคมอย่างไรก็ตาม ความเชื่อในข่าวประเสริฐจะปลดปล่อยฤทธิ์เดชออกมาในชีวิตของเขา ทำให้เขาได้รับการยกบาปและได้รับความชอบธรรมของพระเจ้า กุญแจสำคัญคือความเชื่อในข่าวประเสริฐ ทำอย่างไรจึงจะเกิดความเชื่อดังกล่าวได้?
“–และผู้ที่ยังไม่ได้ยินถึงพระองค์ จะเชื่อในพระองค์อย่างไรได้–“(รม.10:14) “ฉะนั้นความเชื่อเกิดขึ้นได้ก็เพราะการได้ยิน และการได้ยินเกิดขึ้นได้ก็เพราะการประกาศพระคริสต์”(รม.10:17) จากความจริงนี้ทำให้การประกาศข่าวประเสริฐเป็นเรื่องสำคัญ ดังนั้นพระเยซูจึงสั่งสาวกว่า “เจ้าทั้งหลายจงออกไปทั่วโลก ประกาศข่าวประเสริฐแก่มนุษย์ทุกคน”(มก.16:15)
เพราะการประกาศข่าวประเสริฐจะไม่สามารถทำให้ทุกคนที่ได้ยินเชื่อ แต่ก็ทำให้ทุกคนมีโอกาสตัดสินใจว่าจะเชื่อหรือไม่ ถ้าไม่มีการประกาศให้เขาฟัง เขาจะไม่มีโอกาสได้เชื่อเลย ไม่เพียงแต่ผู้เชื่อจะได้รับความรอด เขายังจะได้รับการปลดปล่อยจากอำนาจของผีร้าย และรับการรักษาให้หายโรค ตามที่พระเยซูได้สัญญาไว้ในมาระโก 16:17-18 ดังนั้นขอให้สาวกของพระเยซูรับมอบฉันทะในการทำหน้าที่ประกาศข่าวประเสริฐ ให้ข่าวประเสริฐได้ออกฤทธิ์ในคนไทยทั่วประเทศผ่านการประกาศของสาวกที่อยู่ในประเทศไทย