การวางแผนงานมีความสำคัญมากต่องานทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นงานทั่วไปหรืองานของคริสตจักรหากต้องการจะให้งานที่ทำเกิดผลสูงสุดคำกล่าวที่ว่า
“ถ้าคุณล้มเหลวในการวางแผนคุณก็กำลังวางแผนที่จะล้มเหลว” ( if you fail to plan, you are planning to fail) เป็นคำกล่าวที่ถูกต้อง

การวางแผนทำให้เรามีจุดหมายปลายทางที่ชัด มีทิศทางในการทำงาน มียุทธวิธีขั้นตอนต่างๆรวมทั้งการสรรหาทรัพยากรที่จำเป็น การตรวจสอบดูแล การกำหนดบุคลากร เวลา เพื่อจะทำให้แผนงานนั้นบรรลุเป้าหมาย

พระเจ้าของเราทรงเป็นนักวางแผน เมื่อพระองค์ทรงให้ผู้นำอิสราเอลสร้างพลับพลา พระเจ้ามิได้ทรงให้พวกเขาลงมือทำทันที แต่ทรงบอกแผนงานที่ละเอียดมาก ให้แก่ผู้นำอิสราเอล พร้อมทั้งทรงจัดเตรียมบุคคลากรที่เหมาะสมในการก่อสร้างด้วย

พระธรรมสุภาษิตหลายข้อสนับสนุนการวางแผน เช่น “แผนงานของดวงความคิดเป็นของมนุษย์ แต่คำตอบของลิ้นมาจากพระเจ้า” (สภษ.16: 1 ดู15: 22, 16: 3,9)
พระเยซูคริสต์ทรงมีการวางแผน เมื่อพระองค์ทรงมอบพระมหาบัญชาของพระองค์ให้แก่พวกสาวก (มัทธิว28:18-20)จกาพระมหาบัญชาเราเห็นจุดประสงค์ที่ชัดเจน ขั้นตอนในการบรรลุจุดประสงค์และทรัพยากรที่จำเป็นในการสร้างสาวก

หากเราศึกษาการทำงานของอาจารย์เปาโล จะสังเกตได้ว่าท่านก็วางแผนชัดเจนในการเดินทางประกาศของท่านเช่น ความตั้งใจอันแน่วแน่ของท่านที่จะไปยังเยรูซาเล็ม ในการเดินทางประกาศเที่ยวที่ 3 แม้จะมีการคัดค้านจากพี่น้องคริสเตียน (กิจการ21:1-14)การเดินทางไปกรุงโรมและประเทศสเปน (โรม15:24) เป็นต้น

การวางแผนงาน” ไม่ได้หมายความว่า เราไม่พึ่งการทรงนำของพระวิญญาณ การวางแผนที่ดีและถูกต้องของคริสเตียนควรเป็นการวางแผนโดยการพึ่งการทรงนำของพระวิญญาณและฟังเสียงตรัสของพระวิญญาณอย่างใกล้ชิดเสมอ สิ่งที่ผมเป็นห่วงก็คือบางครั้งอาจมีคนที่อ้างว่า “แล้วแต่พระวิญญาณทรงนำ” แล้วไม่ใช่ความคิดการพิจารณาอย่างสุขุมรอบคอบ และการอธิษฐานอย่างเพียงพอ จนกลายเป็นการไม่รับผิดชอบ ขาดความเอาใจใส่ปฏิเสธสติปัญญาที่พระเจ้าทรงประทานจนสิ่งที่จะทำมิได้เป็นการทรงนำของพระวิญญาณอย่างแท้จริง และนำไปสู่ความล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง

แน่นอนเราต้องมีแผนงาน แต่ถ้าเราพึ่งในการทรงนำของพระวิญญาณอย่างแท้จริง เราต้องพร้อมจะปรับเปลี่ยนดัดแปลงและยืดหยุ่นหากพระวิญญาณทรงโปรดนำให้เราทำแตกต่างจากแผนงานที่ได้วางไว้แล้วเหมือนอาจารย์เปาโลที่พระวิญญาณทรงห้าม มิให้ไปประกาศที่แคว้นเอเซีย ตามแผนงานเดิมแต่ทรงเปิดประตูใหม่ที่ใหญ่กว่าเดิมให้ โดยให้ไปที่แคว้นมาซิโดเนีย (กิจการ 16:6-10)

ฉะนั้น การวางแผนจึงไม่ได้ขัดกับการทรงนำของพระวิญญาณ แต่ขอให้ระมัดระวัง เมื่อเราพูดว่า “แล้วแต่การทรงนำของพระวิญญาณ”

บทความโดย ศจ. ดร. ธีระ เจนพิริยประยูร วันที่ 19/02/2009