“ท่านผู้โอ้อวดในธรรมบัญญัติ ตัวท่านเองยังลบหลู่พระเจ้าด้วยการประพฤติผิดธรรมบัญญัติหรือเปล่า เพราะพระคัมภีร์เขียนไว้ว่า’คนต่างชาติพูดหยาบหยามต่อพระนามของพระเจ้าก็เพราะท่านทั้งหลาย” (รม.2:23-24)
คนยิวมีความภาคภูมิใจที่เป็นชนชาติของพระเจ้า และเป็นผู้อารักขาพระบัญญัติที่บริสุทธิ์ของพระเจ้า แต่การดำเนินชีวิตที่ขัดแย้งกับพระบัญญัติของพระเจ้า ได้ทำให้คนที่ไม่เชื่อพระเจ้าดูหมิ่นไม่เห็นว่ามีความแตกต่างกันเลยในมาตรฐานการประพฤติ ระหว่างคนที่มีพระบัญญัติกับคนที่ไม่มี เรื่องนี้เป็นอุธาหรณ์ให้พวกเราทั้งหลายที่เรียกตัวเองว่าคริสเตียน
ชีวิตประจำวันของเราทั้งคำพูดและการกระทำ ควรสะท้อนความจริงแห่งคำสอนของพระเยซูคริสต์ โดยเฉพาะเรื่องความรักซึ่งกันและกันซึ่งเป็นเอกลักษณ์แห่งคำสอนของพระคริสต์ การทะเลาะกัน การไม่ยอมให้อภัยต่อกัน การแตกแยกกัน การเป็นศัตรูต่อกันในท่ามกลางผู้เชื่อ เป็นเรื่องที่ทำให้พระนามของพระเจ้าเสื่อมเสีย ทำให้คนไม่เชื่อดูถูกพระเจ้าของเรา เป็นหินสะดุดที่ทำให้เขาไม่สนใจที่จะมาเป็นคริสเตียน ถึงแม้ว่าเราไม่ได้รอดเพราะการทำความดีก็ตาม แต่อย่าลืมว่าการทำความดีก็ยังเป็นเรื่องที่สำคัญ เพราะพระเจ้าทรงได้รับเกียรติเมื่อเราทั้งหลายที่เป็นคริสเตียนได้ทำดีต่อผู้อื่น ดังนั้นให้ทุกคนตั้งใจที่จะทำความดีทุกวันเพื่อเป็นการถวายเกียรติแด่พระเจ้า
“จงส่องสว่างแก่คนทั้งปวง เพื่อว่าเมื่อเขาได้เห็นความดีที่ท่านทำ เขาจะได้สรรเสริญพระบิดาของท่านผู้ทรงอยู่ในสวรรค์”(มธ.5:16)